Wiadomo, że w otwartych drzwiach oddzielających dwa sąsiedne obszary o różnych warunkach termodynamicznych powietrze miesza się, ponieważ zgodnie z prawami fizyki ma ono tendencję do wyrównywania różnicy temperatury i ciśnienia.
Zasadniczo transfer powietrza w drzwiach odbywa się z powodu następujących 3 czynników:
Schematyczne przedstawienie głównych parametrów związanych z wykonywaniem kurtyny powietrznej produkowanej przez UPC (Politechnika w Katalonii).
Skuteczność kurtyny powietrznej zależy od optymalizacji czynników wydajności.
h = wydajna szerokość strumienia α = kąt wylotu U0 = prędkość wylotu θ = ujemny kąt uderzenia H = wysokość otwarcia P1 = ciśnienie zewnętrzne P2 = ciśnienie wewnętrzne |
Najważniejsze z nich to:
Turbulencja strumienia: nisko turbulentny strumień będzie znacznie bardziej wydajny i energooszczędny;
Prędkość powietrza: prędkość powietrza powinna być wystarczająca w całym przejściu;
Objętość powietrza: szerszy strumień powoduje, że kurtyna powietrzna staje się mocniejsza, niż przenikanie powietrza w przejściu;
Kąt wylotu: w zależności od sytuacji, jeśli strumienie są dobrze skierowane, zwiększy to oszczędność energii;
Typ wentylatora: osiowe, diagonalne, promieniowe, itd. Wentylatory wysokociśnieniowe wytwarzają strumień powietrza o wyższym ciśnieniu, który sięga dalej. Na przykład, jeśli porównamy kurtynę powietrzną z wentylatorem diagonalnym do kurtyny powietrznej z wentylatorem promieniowym (z taką samą wydajnością powietrza), strumień z wentylatorów promieniowych będzie silniejszy i większy.
Badania przeprowadzone przez UPC w zakresie kurtyn powietrznych wykazały, że turbulencje powietrza są jednym z najważniejszych parametrów, które wpływają na zasięg strumienia powietrza.
Schemat UPC pokazuje zachowanie turbulencji powietrznych:
Zoptymalizowany kształt komory wylotowej, położenie i typ wentylatora, kształt lameli, itp. znacząco wpływa na wydajność strumienia powietrza.
Kąt wylotu kurtyn powietrznych
Testy i badania uniwersyteckie dowiodły, że kąt wylotu pomaga w znacznym stopniu poprawić skuteczność kurtyny powietrznej.
Kiedy czynniki takie jak wiatr, temperatura lub różnica ciśnień powodują przepływ powietrza z zewnątrz do wewnątrz, możemy zmienić kierunek strumienia na zewnątrz o kilka stopni co pozwoli na powstrzymanie napływającego powietrza z zewnątrz. Trajektoria strumienia będzie paraboliczna, ale na końcu zbliży się do podłogi w pobliżu wejścia. Jeśli nie będziemy w stanie wyregulować kąta wylotu, strumień zostanie wepchnięty przez zewnętrzne siły powietrza.
Teoria równoległoboków sił wyjaśnia, jak siły zachowują się w wejściu. Poniższe diagramy pokazują różnicę między kurtynami powietrznymi ze stałymi lamelami względem regulowanych.
Kurtyna powietrzna ze stałymi lamelami jest mniej wydajna (1)
Kurtyna powietrzna z bardziej skierowanymi lamelami (2)
(1) Pierwszy z wmontowanymi łopatkami, gdzie prędkość powietrza wlotowego popycha strumień kurtyny powietrznej, wypadkowa równoległoboku sił jest skierowana do wewnątrz. Pozwala to na wlot powietrza z zewnątrz.
(2) Drugi, regulowane lamele, gdy strumień powietrza jest skierowany w stronę wejścia, wypadkowa sił równoległoboku jest skierowana prostopadle do podłogi. Oznacza to, że powietrze zewnętrzne nie dostaje się do środka, a powietrze wewnętrzne nie wypływa. Poza tym utrzymywany jest wewnętrzny poziom temperatury.